Oleh
Abu Hamza
Krisis
Terusan Suez bermula pada tahun 1956, apabila Mesir di bawah penguasaan Gamal
Abdul Nasser menjadikan terusan tersebut menjadi milik negara Mesir. Terusan
Suez dibina oleh gabungan Britain dan Perancis pada kurun ke-19, dimana ketika
itu Mesir di jajah Britain. Terusan Suez menghubungkan laut Mediterranean
dengan Teluk Parsi dan menjadikan Mesir terletak di dalam kedudukan yang sangat
strategik. Britain dan Perancis tidak berpuas hati dengan tindakan Gamal Abdul
Nasser menjadikan terusan Suez sebagai milik negara, lalu mengistiharkan perang
terhadap Mesir. Dalam konflik tersebut, Isreal turut campurtangan dengan
menghantarkan tentera darat mereka untuk menceroboh semananjung Sinai.
Keadaan
ini menjadikan Mesir terpaksa berperang menentang tiga buah negara dalam satu
masa yang sama dari tiga arah yang berlainan. Tetapi campur-tangan Amerika
Syarikat (AS) dalam konflik tersebut telah menyebabkan Britain, Perancis dan
Israel gagal menakluki Mesir. Amerika Syarikat yang menjadi kuasa baru dunia
pasca Perang Dunia Kedua telah banyak memberikan bantuan kewangan kepada Britain
dan Perancis yang telah mengalami banyak kerugian dan kemusnahan semasa Perang
Dunia Kedua. Amerika Syarikat telah menggunakan bantuan tersebut untuk mendesak
Britain dan Perancis agar berundur dari Terusan Suez.
Selepas
mencapai kemerdekaan daripada Britain, Mesir mempunyai pemerintahan beraja dan
merupakan boneka Britain. AS telah berusaha bersungguh-sungguh dengan melakukan
banyak percaturan politik untuk merampas Mesir supaya menjadi sekutu kuatnya di
Timur Tengah. Oleh itu AS memberikan sokongan penuh kepada gerakan sosialis
yang dipimpin oleh Gamal Abdul Nasser untuk merampas kuasa pada 1953. Gamal
Abdul Nasser telah berjaya dalam rampasan kuasa tersebut dan istitusi beraja di
Mesir yang merupakan salah satu strategi politik yang sering digunakan oleh
British untuk mengawal sesebuah negara secara proksi akhirnya ditamatkan oleh
Gamal Abdul Nasser dengan bantuan Amerika Syarikat.
Potret Gamal Abdul Nasser |
Walaupun
Amerika Syarikat adalah sebuah negara berideologi Kapitalis sementara gerakan Gamal
Abdul Nasser pula adalah sebuah gerakan yang perpaksikan ideologi Sosialis. Namun,
disebabkan pentingnya Mesir kepada Amerika Syarikat, maka Amerika Syarikat
sanggup mengenepikan perbezaan ideologi dengan memberikan sokongan kepada
gerakan Gamal Abdul Nasser. Inilah kaedah dipanggil ‘Matlamat menghalalkan cara’.
Kaedah ini digunakan oleh Amerika Syarikat untuk membuang segala pengaruh
British di Timur Tengah, sambil meletakkan Amerika Syarikat sebagai kuasa baru
yang mempunyai pengaruh terbesar di Timur Tengah. Walaupun dihadapan rakyat
Mesir dan masyarakat dunia Gamal Abdul Nasser secara berterus terang mengutuk negara
Israel dan Amerika Syarikat, namun pada hakikatnya dasar pentadbiran Gamal
Abdul Nasser telah memberikan banyak keuntungkan kepada kepentingan Amerika
Syarikat Timur Tengah terasuklah keatas negara Mesir sendiri.
Dengan
kemenangan mudah yang diperolehi oleh Gamal Abdul Nasser dalam konflik Terusan
Suez, hasil daripada campur-tangan Amerika Syarikat yang telah berjaya menghalau Britain, Perancis dan Israel
dari bumi Mesir. Maka, Gamal Abdul Nasser telah berjaya diangkat sebagai wira
bagi bangsa Arab, di mana semangat nasionalisma Arab ketika itu sangat
memuncak. Rentetan pengunduran ketenteraan Britain dan Perancis dari bumi Mesir,
reputasi Perdana Menteri Perancis, iaitu Guy Mollet sangat tercalar, manakal Perdana
Menteri Britain ketika itu iaitu Anthony Eden telah mengambil tindakan yang
drastic dengan meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri. Ahli sejarahwan
menyatakan bahawa pengunduran tentera Britain dari bumi Mesir adalah petanda
berakhirnya kekuasaan Britain sebagai kuasa besar yang pengaruh di persada politik
antarabangsa. Strategi politik Amerika Syarikat untuk menonjolkan Gamal Abdul
Nasser sebagai wira nasionalis Arab akhirnya telah berjaya. Dengan kepercayaan
tinggi yang telah diberikan oleh bangsa arab terhadap Gamal Abdul Nasser telah dimanfaatkan
sepunuhnya oleh beliau untuk memberikan tekanan yang sungguh dashyat terhadap
rakyat Mesir khususnya kepada gerakan-gerakan Islam seperti Ikhwanul Muslimin.
Sesungguhnya
strategi kuasa-kuasa barat menonjolkan wira-wira palsu untuk menjadi pemimpin yang
mendapat kepercayaan daripada umat Islam bukanlah sesuatu yang baharu. Ketika
Khilafah Turki Uthmaniyyah berperang menentang tentera Britain dalam perang
Gallipoli ketika perang dunia pertama. Dalam perang tersebut, Britain telah
melakukan strategi dengan mengorbankan tenteranya sendiri bagi memberikan
kemenangan kepada tentera Turki Uthmaniyyah yang dipimpin oleh Mustafa Kamal.
Ini bertujuan agar dapat menonjolkan Mustafa Kamal sebagai wira bangasa Turki,
sehinggakan Mustafa Kamal ketika itu digelar sebagai Attaturk, atau pemimpin
bangsa Turki.
Britain
merencanakan untuk mengangkat Mustafa Kamal sebagai wira bangsa Turki setelah
Britain mengetahui latar-belakang Mustafa Kamal yang merupakan seorang ateis
dan sekular. Dengan itu ianya menjadi
lebih mudah bagi Britain menggunakan Mustafa Kamal untuk meruntuhkan Khilafah
Uthmaniyyah. Satu agenda besar yang telah diusahakan oleh Britain sejak
berkurun-kurun lamanya.
Jika
ketika zaman keruntuhan Khilafah Uthmaniyyah dan ketika konflik Terusan Suez, kuasa-kuasa
barat menaikkan pemimpin mempunyai karakter nasionalis agar dapat mendapat
kepercayaan daripada umat Islam. Namun kini, disebabkan zaman ini adalah zaman di
mana kebangkitan Islam sedang sudah mula terasa, maka kuasa barat khususnya
Amerika Syarikat telah menukar strategi dan pendekatan dengan cara mengangkat
pemimpin umat Islam moderate dan sentiasa mengembangkan syiar Islam. Namun pada
masa yang sama, tetap menjalinkan hubungan yang baik dengan Amerika Syarikat
dan menghalang sebarang usaha untuk mengembalikan semula kekuasaan Islam yang
hakiki iaitu tertegaknya semula Daulah Khilafah.
No comments:
Post a Comment