Oleh
Barakath
Sekilas
Mengenai Usul Akta 355
Perkara
3 dalam Perlembagaan sungguhpun meletakkan Islam sebagai agama rasmi
Persekutuan, namun tidak menjamin undang-undang Islam sebagai undang-undang
rasmi Persekutuan, sebaliknya Perlembagaan Persekutuan adalah undang-undang
utama dan tertinggi negara.
Kegagalan kerajaan negeri Kelantan dan Terengganu
untuk melaksanakan Enakmen Kanun Jenayah Syariah II 1993 dan Enakmen Kesalahan
Jenayah Syariah Terengganu (Hudud dan Qisas) 2001 yang diluluskan Dewan
Undangan Negeri (DUN) merupakan bukti akan perkara ini.
Kedua-dua
undang-undang tersebut tidak dapat
diterjemahkan dalam bentuk pelaksanaan kerana kekangan peruntukan undang-undang
yang sedia ada di dalam Perlembagaan Persekutuan iaitu hukumannya mestilah tidak
melebihi tiga tahun penjara, lima ribu ringgit denda ataupun enam kali sebatan
seperti yang telah ditetapkan oleh Akta Mahkamah Syariah (Bidangkuasa Jenayah)
1965 (Pindaan) 1984.
Hal ini menunjukkan bahawa hukuman dalam bidang kuasa
Mahkamah Syariah belum menyamai kadar hukuman hudud yang sebenar, justru
membawa kepada timbulnya usaha untuk memperkasakan Mahkamah Syariah melalui
Akta 355.
Ironi
Pembentangan Pindaan Akta 355
Usul
pindaan Akta 355 telah dikemukakan oleh ahli parlimen Marang, iaitu Datuk Seri
Abdul Hadi Awang yang juga merupakan Presiden PAS sebagai usul persendirian.
Ironinya, pembentangan pindaan Rang Undang-Undang (RUU) Akta 355 ke Parlimen
bermula apabila dicadangkan oleh ahli parlimen yang pernah mengkritik Lembaga
Penapisan Filem (LPF) agar tidak berfikiran sempit mengenai adegan pasangan
bercinta berpegangan tangan dan berpelukan, Datuk Seri Azalina Othman Said dan
telah disokong oleh Datuk Rosnah Rashid Shirlin.
Setiausaha Agung PAS Datuk
Takiyuddin Hassan menjelaskan bahawa, usul pindaan mengenai bidang kuasa
Mahkamah Syariah tersebut telah dibawa ke kabinet dan telah diluluskan sebelum
diusulkan di Parlimen. Hakikatnya sebagai sebuah parti Melayu yang telah lama
berkuasa memegang kerusi kepimpinan negara selama ini, UMNO bukan sahaja tidak
berusaha untuk memartabatkan perundangan Islam malah secara konsisten menolak
sebarang usaha kearahnya.
Reaksi
Pelbagai Pihak
Setelah
usul RUU pindaan Akta 355 diluluskan untuk dibentangkan di Parlimen, timbul
bermacam-macam reaksi dari pelbagai pihak. Ada yang menyokong dan tidak kurang
juga yang menentang, antaranya adalah dari parti komponen BN, MCA dan MIC yang
mengugut mahu meletakkan jawatan di dalam Kabinet jika undang-undang berkenaan
diluluskan oleh Dewan Rakyat.
Majlis Perundingan Melayu (MPM) pula beranggapan
bahawa RUU persendirian itu adalah tidak sah, tidak berpelembagaan serta
membazir masa dan tenaga serta bercanggah dengan beberapa bahagian dalam Perlembagaan
Persekutuan. Manakala Jabatan Kemajuan Islam Malaysia (Jakim) menyokong langkah
kerajaan negeri Kelantan membawa rang undang-undang persendirian Akta 355 bagi
memperluaskan bidang kuasa Mahkamah Syariah terhadap pesalah jenayah syariah
negara ini. Namun Ketua Pengarahnya Datuk Othman Mustapha berkata perkara itu
terpulang kepada parlimen yang mempunyai peraturan tersendiri bagi meluluskan
usul berkenaan.
Cabaran
Perlaksanaan
Akta
Mahkamah Syariah (Bidang Kuasa Jenayah) 1964, atau dikenali sebagai Akta 355
merupakan undang-undang atau akta yang diluluskan oleh Parlimen bagi menentukan
had bidang kuasa berkaitan hukuman terhadap jenayah syariah oleh Mahkamah
Syariah. Akta yang diluluskan pada pertengahan 1960an tersebut mengambil punca
kuasa daripada Perlembagaan Persekutuan, iaitu Butiran 1, Senarai Negeri,
Jadual Kesembilan. Antara butiran tersebut ialah mengenai urusan berkaitan
Islam adalah urusan negeri, iaitu termasuklah keanggotaan, susunan dan tatacara
Mahkamah Syariah. Namun bidang kuasa berkenaan dan jenis-jenis kesalahan adalah
setakat yang diberikan bidang kuasa oleh Perlembagaan Persekutuan.
Menurut
Prof. Madya Dr. Shamrahayu Abd Aziz, Felo Utama Pusat Kajian Syariah di IKIM,
tidak ada dokumen sejarah yang menjelaskan tentang kenapakah frasa di dalam
Perlembagaan tersebut digarap sebegitu
sedangkan hal ehwal islam berada dalam kuasa autonomi negeri. Ini menjadikan
frasa itu terbuka kepada pelbagai tafsiran.
Namun apa yang pasti ialah
Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan kuasa kepada Parlimen untuk menentukan
bidang kuasa berkaitan kesalahan yang berada di bawah bidang kuasa Mahkamah
Syariah. Selain tiadanya kemahuan di pihak pemerintah untuk menerapkan
perundangan Islam (termasuk hudud) yang sempurna, masalah utama di Malaysia
ketika ini adalah kerana Syariat Islam perlu tunduk dan melalui proses
demokrasi yang telah ditetapkan oleh Perlembagaan Persekutuan.
Kewajipan
Menerapkan Hukum Allah SWT
Hudud
hanyalah salah satu daripada sistem hukuman (nidzam al-uqubat) dalam Islam
selain daripada jinayat, ta’zir dan mukhalafat. Seharusnya sebagai seorang yang
beriman kepada Allah SWT, hal perundangan Islam hendaklah dilihat dan dibahas
menurut perspektif tuntutan syariat, bukan peruntukan undang-undang hasil
pindaan suara majoriti dan sentimen politik.
Sikap meletakkan kedaulatan
Perlembagaan dan suara majoriti melebihi tuntutan syarak bukan sahaja
menunjukkan kerosakan berfikir yang dibawa oleh fahaman sekularisme bahkan
sebenarnya jelas menyalahi ajaran Islam kerana penerapan Islam dalam perundangan
negara merupakan suatu kewajipan dan perintah daripada Allah SWT yang membawa
kepada natijah dosa dan pahala seperti mana firmanNya:
“…dan barangsiapa yang tidak berhukum dengan
apa yang diturunkan Allah, maka mereka itu adalah orang-orang yang kafir” [TMQ
al-Ma’idah (5):44].
“…maka
mereka itu adalah orang-orang yang zalim” [TMQ al-Ma’idah (5):45].
“…maka
mereka itu adalah orang-orang yang fasik” [TMQ al-Ma’idah (5):47].
“Apakah
hukum Jahiliyah yang mereka kehendaki dan (hukum) siapakah yang lebih baik
daripada (hukum) Allah bagi orang-orang yang yakin?” [TMQ al-Ma’idah (5):50].
Janganlah
sekali-kali kita sebagai umat Islam terjerat dengan polemik yang berlegar di
dalam gelanggang sistem Demokrasi yang ada sehingga kita menjadikan hukum Allah
sebagai alat permainan politik. Ingatlah akan firman Allah SWT:
“Dan
hendaklah engkau menjalankan hukum di antara mereka dengan apa yang telah
diturunkan oleh Allah dan janganlah engkau menurut kehendak hawa nafsu mereka,
dan berjaga-jagalah supaya mereka tidak memesongkanmu dari sesuatu hukum yang
telah diturunkan oleh Allah kepadamu. Kemudian jika mereka berpaling (enggan
menerima hukum Allah itu), maka ketahuilah, hanyasanya Allah mahu menyeksa
mereka dengan sebab sebahagian dari dosa-dosa mereka; dan sesungguhnya
kebanyakan dari umat manusia itu adalah orang-orang yang fasik” [TMQ al-Ma’idah
(5):49].
No comments:
Post a Comment